Het fundament van ons werk

Abseilen van 40 meter hoge toren: Semmy deed het!

Kamp Ruygh maakt krachtig(er)

Semmy praat graag een beetje stoer over Kamp Ruygh dat hij met zijn leeftijdgenoten en leerkrachten van de Latasteschool in Horn meemaakte. Zó leuk vond hij het kamperen bijvoorbeeld niet, slapen lukte lastig en het was koud in de tent … Doorpratend over alle avonturen, kan hij toch niet verbergen dat hij wel heel trots is op zichzelf. Want al vond hij het heel spannend: het lukte hem toch maar mooi om van een 40-meterhoge toren te abseilen! “Ik heb het gedaan!”

Heel eerlijk: na aankomst op het kampterrein wilde Semmy eigenlijk naar huis. Na wat ‘gedoe’ met wat andere kinderen, zag hij het niet meer zitten. Leerkracht Nicole Idema ging een rondje met hem lopen en wist hem te overtuigen om toch te blijven. Gelukkig maar, want anders had Semmy nu niet zijn top 3 aan leuke dingen kunnen opnoemen. “Op drie staat het kampvuur maken met een vuursteen en marshmallows roosteren, op twee het spel dat we ’s avonds deden en op één het abseilen.”

Positief in Balans

Kamp Ruygh past helemaal bij het onderwijsconcept van de Latasteschool: Positief in Balans. Dit kent meerdere onderdelen, van een weerbaarheidstraining tot aandacht voor gezonde voeding en van ervaringsleer tot bewegingsonderwijs. Het team wil leerlingen naast belangrijke vakken als taal en rekenen méér meegeven om nu en later lichamelijk en mentaal vol zelfvertrouwen en in balans’ mee te kunnen doen in onze samenleving.

Semmy ontwikkelt zijn tekentalent

Zo gaat Semmy wel eens mountainbiken met Nicole op de fietsbaan achter de school en vertelde haar onder het fietsen dat hij zo van tekenen houdt. Om hem de kans te geven zijn talent te ontwikkelen, regelde de school voor hem dat hij via het Prins Bernhard Cultuurfonds tekenlessen kan volgen bij ECI Cultuurfabriek in Roermond. “Dat is echt heel leuk, want daar mag je tekenen wat je leuk vindt. En er zijn allemaal materialen.” Binnenkort doet Semmy mee met een tekenwedstrijd, want hij heeft wel zin in de hoofdprijs: naar New York!

Terugblik op een klein jaar werken bij Aloysius:

“Nog meer overtuigd van de noodzaak van onvoorwaardelijkheid”

Marisja Groen werkt sinds 1 februari 2023 bij Aloysius en is directeur van De Burcht voor voortgezet speciaal onderwijs in justitiële jeugdinrichting Teylingereind. Ze komt uit het mbo en startte haar onderwijsloopbaan ooit als geschiedenisdocent. Na een klein jaar werken in het gespecialiseerd onderwijs is zij nog overtuigder van de noodzaak van onvoorwaardelijkheid: haar hart ligt bij jongeren die een extra kans verdienen.

Marisja: “Ik kende Aloysius al omdat mijn dochter op de Leidse Buitenschool in Katwijk zat. Geen andere school wilde haar aannemen toen zij het na mijn scheiding heel moeilijk had, maar die school gaf haar wél de kans. Door hoe zij zich daar heeft kunnen ontwikkelen, kon zij recent overstappen naar een reguliere basisschool. Toen ik zo’n jaar geleden de vacature zag voor de directiefunctie bij De Burcht wist ik: daar ligt mijn hart.”

Dochter was gastspreker

Marisja nodigde haar dochter uit om samen hun ervaringen met het gespecialiseerd onderwijs te delen in het team. “Een bijzondere gastspreker in de school”, beaamt zij. “Maar ik vond het mooi om ons kwetsbaar op te stellen en met collega’s te delen welke waarde speciaal onderwijs kan hebben in iemands leven. Wij kunnen hetzelfde betekenen voor de jongeren hier.”

Nieuw ambitieus jaarplan

Na een klein jaar werken in het voortgezet speciaal onderwijs, is haar liefde voor de doelgroep alleen maar gegroeid. Het nieuwe jaarplan is klaar en ademt veel ambitie. Naast uitbreiding van het opleidingsportfolio wil het team nog beter werken aan leerdoelen en een sterke basis en focussen op onder meer nazorg, arbeidstoeleiding en intensievere samenwerking met collega’s van Teylingereind.

“Collega’s zijn heel betrokken en er leven veel ideeën”, merkt Marisja. “Zo willen we de bakkerij die hier vroeger was nieuw leven inblazen zodat leerlingen er praktijkervaring kunnen opdoen, willen we de mogelijkheden onderzoeken om de ouderapp in onze gesloten omgeving in te zetten en zo meer te investeren in ouderbetrokkenheid en willen we veel meer gastlessen organiseren.”

Verbeteren in het impactteam

Marisja werkt ook mee in het impactteam Gesloten Onderwijs, waarin alle scholen in (gesloten) jeugdzorg en justitiële jeugdinrichtingen samenwerken om het onderwijs verder te verbeteren.

“Juist als je in een letterlijk gesloten omgeving werkt, is dát je wereld en is het goed om op andere scholen te kijken, niet alleen binnen Aloysius maar ook daarbuiten. Zo sluit de particuliere justitiële jeugdinrichting in Lelystad nu ook aan bij ons impactteam.”

Passie voor het gespecialiseerd onderwijs

“Elke dag opnieuw in kleine stapjes vooruit”

Na veertig jaar werken in het regulier onderwijs stapte Marion van Leen over naar het speciaal onderwijs en vond daar haar passie. Eerst stond ze er met veel plezier voor de klas en uiteindelijk was ze he-le-maal op haar plek als zorgcoördinator van De Opmaat van Het Molenduin in Driehuis. Vlak voor haar pensionering vertelt zij graag over de meerwaarde van deze bijzondere onderwijszorgklas.

“De Opmaat is er voor leerlingen die lang thuis hebben gezeten, of die soms wel vier, vijf scholen achter de rug hebben en geen passende plek kunnen vinden”, legt Marion uit. Zij werkt zelf met kinderen in de leeftijd van 8 tot en met 12 jaar, maar Het Molenduin heeft ook een Opmaatklas voor tieners.

Elke dag opnieuw

“De Opmaat biedt onderwijs en zorg. Je kunt wel zeggen: als het bij ons niet lukt, dan is er voor deze kinderen en jongeren eigenlijk geen onderwijsoptie meer. Wij doen er dus alles aan om ze – zonder druk – elke dag opnieuw te helpen om stap voor stap weer tot leren te komen en ervoor te zorgen dat ze met plezier naar school gaan.”

Met pedagogisch medewerkers van netwerkpartner in de zorg Level, bieden leerkrachten van Het Molenduin wat leerlingen nodig hebben en geven zij traumasensitief les. “Het behandelplan en pedagogische doelen komen samen”, vertelt Marion. “We bieden wat maar nodig is: eerst moet een leerling zich weer veilig voelen op school. Vaak zijn kinderen en jongeren die naar De Opmaat komen, heel angstig.”

Pedagogische toppers

Teamleden van De Opmaat zijn pedagogische toppers, beaamt Marion. “Je moet wel een olifantshuid hebben en je succeservaring kunnen halen uit die kleine stappen vooruit. Alles begint natuurlijk met enthousiasme voor kinderen. Belangrijk is ook als team elkaars taal spreken en het met z’n allen doen.”

Leerlingen van De Opmaat kampen veelal met ‘gestapelde’ problemen: hechting, trauma, autisme of ADHD, noem maar op. “Sommige komen maar een uur naar school, maar ook dat kan winst zijn” licht Marion toe. “Er is in deze regio nauwelijks opvang voor deze groep, dus dan biedt school toch íets structuur. Aan ons is het om altijd in gesprek te blijven, niet boos te worden ook al wordt een leerling dat wel en vooral consequent zijn. Zeggen wat je doet en doen wat je zegt.”

Groepsgewijs op maat

Al is het per kind verschillend wat lukt en wordt aangeboden – inderdaad: op maat – toch wordt heel bewust ook groepsgewijs lesgegeven. “Dat is goed voor de sociale ontwikkeling”, benadrukt Marion. Doel is immers dat kinderen als het even kan op termijn weer kunnen meedraaien in een klas. En die weg daarheen wordt afgelegd in kleine stapjes.

“Als het een kind lukt om twee minuten in plaats van één op een stoel te blijven zitten, of als het lukt om een kwartier niet te praten, kan dat een succes zijn”, illustreert Marion. “We werken dan met beloningen. Denk aan het meelopen om thee uit te delen aan leerkrachten, of even tijd op de iPad.”

Succes ervaren

Een mooi voorbeeld van zo’n kleine stap zetten, hoorde Marion tijdens een oudergesprek. De leerkracht legde ouders uit hoe er aan meer zelfvertrouwen wordt gewerkt.

“De opdracht was een kwartier rekenen en een leerling werd boos omdat hij ‘maar één som’ had gemaakt. Hij kreeg veel complimenten van zijn juf: hij had een kwartier rekenen volgehouden. Langzamerhand snapt hij steeds beter dat hij het wél goed doet. Hopelijk is hij een volgende keer blij met wat hij heeft af kunnen maken, al is dat in zijn ogen te weinig.”

Met pensioen

En nu zit het werken er na 45 jaar onderwijs op. En? “Het is mooi geweest. Zeker niet vanwege de kinderen, maar wel vanwege de administratieve rompslomp die er soms bij komt kijken. Daar komt bij: Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Op papier werkte ik drie dagen, maar in de praktijk waren dat er meestal meer en lag ik ook ’s nachts wel eens wakker van de verhalen van leerlingen. Het is dus goed om nu een pas op de plaats te maken. Lezen, muziek, oppassen op mijn kleinkinderen: heerlijk.”

Onze koers in drie minuten? Bekijk deze animatie!